Διαθέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση των κιρσών

Οι κιρσοί είναι, δυστυχώς, πολύ συνήθης πάθηση που συνδέεται με το οίδημα των ποδιών και τις αντιαισθητικές ευρυαγγείες. Από μελέτες έχει αποδειχθεί ότι το 40% των γυναικών και το 32% των ανδρών υποφέρει από κιρσούς¹.

Αυτό εξηγείται και από τον μεγάλο αριθμό των παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.

Οι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης της νόσου είναι οι εξής:

• η κληρονομικότητα
• η φυλή: Οι Καυκάσιοι έχουν μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης κιρσών σε σχέση με άλλες φυλές.
• Το φύλο αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου, καθώς οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες σε σχέση με τους άνδρες.
• η λήψη ορισμένων φαρμάκων, όπως για παράδειγμα τα αντισυλληπτικά φάρμακα που λαμβάνονται από του στόματος
• το επάγγελμα: σε ορισμένα επαγγέλματα απαιτείται πολύωρη ορθοστασία: δάσκαλοι, πωλητές, κομμωτές, ιατροί
• ο καθιστικός τρόπος ζωής με ελάχιστη άσκηση
• η εγκυμοσύνη
• το υπερβολικό βάρος
• η χρήση ακατάλληλων υποδημάτων, στενών ρούχων και εσωρούχων
• οι βλαβερές συνήθειες όπως το κάπνισμα και η υπερκατανάλωση αλκοόλ
• η κακή διατροφή.

Η κιρσώδης επέκταση των υποδόριων φλεβών των ποδιών δεν θα πρέπει να θεωρείται αισθητικό πρόβλημα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα πρώτα συμπτώματα της νόσου για τα οποία ήδη απαιτείται θεραπεία συχνά αγνοούνται και δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα και με την κατάλληλη αγωγή.

Η αίσθηση κούρασης στα πόδια το βράδυ, το αίσθημα βάρους και πόνου, οι ευρυαγγείες και οι κράμπες στη γάμπα είναι ενδείξεις τις οποίες δεν πρέπει να αγνοήσετε. Είναι απαραίτητο να επισκεφτείτε τον ιατρό σας προκειμένου να σας χορηγήσει την κατάλληλη αγωγή που θα σας ανακουφίσει αλλά θα συμβάλλει και στην πρόληψη της εξέλιξη της νόσου.

Κιρσοί στα κάτω άκρα: θεραπεία

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η πιο αξιόπιστη μέθοδος αντιμετώπισης των σχηματισμών των υποδόριων φλεβών που έχουν την όψη «ιστού αράχνης» είναι η χειρουργική επέμβαση στα πόδια. Κατά κανόνα, αυτό μεταφράζεται σε ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους θεραπείας των κιρσών στα πόδια. Η χειρουργική επέμβαση συχνά αντικαθίσταται με τη θερμοθεραπεία υψηλών συχνοτήτων ή με τη θεραπεία με λέιζερ.

Μια ακόμη προηγμένη μέθοδος είναι η σκληροθεραπεία: σε αυτήν την περίπτωση, η θεραπεία των αγγειακών «αστεροειδών» σχηματισμών στα πόδια πραγματοποιείται με την έγχυση ειδικών φαρμακευτικών ουσιών στα αγγεία. Αυτές οι σκληρυντικές ουσίες «κολλούν» τις φλέβες με αποτέλεσμα να εξαλείφονται τα συμπτώματα της νόσου. Έτσι, το αίμα κυκλοφορεί διαμέσου των υγειών αγγείων.

Στις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας των κιρσών στα κάτω άκρα περιλαμβάνεται, επίσης, η συντηρητική προσέγγιση.

Τα παρακάτω φάρμακα χρησιμοποιούνται με επιτυχία στη θεραπεία της φλεβικής νόσου:

• Φάρμακα τοπικής (εξωτερικής) χρήσης: κρέμες και λοσιόν για τοπική εφαρμογή στην πάσχουσα περιοχή. Συνήθως, το θεραπευτικό αποτέλεσμα των εν λόγω κρεμών και αλοιφών έχει βραχεία διάρκεια και το αίσθημα ανακούφισης, το οποίο προκύπτει μετά την τοποθέτηση παραγόντων εξωτερικής χρήσης συχνά οφείλεται στη δροσιστική δράση των συστατικών τους και στις μαλάξεις.
• Συστημικά σκευάσματα: πρόκειται, κατά κανόνα, για χάπια τα οποία λαμβάνονται από του στόματος και δρουν στο σύνολο του συστήματος των αιμοφόρων αγγείων. Αυτά τα φάρμακα δρουν πρωταρχικά ενάντια στην αιτία της νόσου, στοχεύοντας στα φλεβικά τοιχώματα και στα κατεστραμμένα τριχοειδή αγγεία. Συνεπώς, τα συστημικά φάρμακα συχνά συνιστώνται ως η βάση για τη θεραπεία των «κιρσών στα κάτω άκρα». Η αγωγή που συνταγογραφεί ο ιατρός μπορεί να συνοδεύεται με μια σειρά άλλων μέτρων.

Κιρσοί στα κάτω άκρα: Αντιμετώπιση συμπτωμάτων με το Daflon®

Το Daflon® είναι εξαιρετικά δημοφιλές τόσο μεταξύ της ιατρικής κοινότητας όσο και μεταξύ των ίδιων των ασθενών με φλεβική νόσο. Το Daflon® αυξάνει τον φλεβικό τόνο, μειώνει τη διαπερατότητα των τριχοειδών αγγείων και μειώνει τη στάση του αίματος στις φλέβες.² Έτσι, το Daflon® συμβάλλει στην αντιμετώπιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων της χρόνιας φλεβικής νόσου, μειώνοντας τον πόνο, το αίσθημα κόπωσης και βάρους καθώς και το οίδημα των ποδιών ³.

Οδηγίες Χρήσης Daflon

Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων συνιστούν :

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ – ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ‘Η ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΣΑΣ